Decal Digitale Communicatie

Wartburgia, de uitzonderlijke kampioen van de Hoofdklasse

Het Amsterdamse Wartburgia is weer terug op het allerhoogste amateurniveau. Door te winnen in Ridderkerk van RVVH is de ploeg van coach Carola van der Laan niet meer in te halen. Maar Wartburgia is ook de terechte kampioen van de Hoofdklasse Zaterdag.

Slechts twee maal werd verloren en drie keer eindigde het gelijk. Het meest karakteristieke de achterhoede die bijkans niet te verschalken was dit seizoen. Maar laten we ook het middenveld en de voorhoede niet vergeten. De souplesse en doortastendheid met een grote dosis van vertrouwen maakte de Amsterdamse Drieburg speelsters de kampioen van de Hoofdklasse met als klap op de vuurpijl terug op het hoogste amateurniveau.

Teo Oortman van de KNVB reikte met alle waardering de oorkonde en medailles uit die bij het behalen van zo’n prestigieuze titel horen. Een echte feestdag voor het bestuur van Wartburgia die met de technische staf en de meiden het toch maar mooi even fiksten. De vlaggen wapperden vandaag overal in den lande ter gelegenheid van de verjaardag van onze toekomstige koning. Maar het is ook wel degelijk een ode aan dit unieke team van Wartburgia. Op de terugweg was het genieten van de vele dundoeken met wimpel als blijk van de geleverde ultieme prestatie.

Het werd een echte kampioenswedstrijd met spanning, nervositeit, emoties en matig spel. De Amsterdamse meiden zeker niet bij de les alhoewel goaltjesdief Leonoor van Nieuwenhuizen in de tweede minuut al raak schoot. Wartburgia verrassend op voorsprong maar dat duurde niet zo gek lang. In de tiende minuut kwam thuisploeg RVVH langszij. Mirjam Hofland scoorde beheerst de verdiende gelijkmaker. 1-1 in een duel wat bol stond van spanning. Het liep niet bij het Amsterdamse team van coach Carola van der Laan. De Ridderkerkse Voetbal Vereniging Hercules profiteerde van het ongeconcentreerde spel van Wartburgia en het was niemand minder dan Manuela Grootenboer die in de 40e minuut de dik verdiende 2-1 achter sluitpost Eefje Muselaers in het net schoot. Dat was een bittere tegenvaller voor de ploeg die in Ridderkerk het kampioenschap van de Hoofdklasse zaterdag wilde binnenhalen.

Tijdens de pauze liep Latyo Mitchell van de Amsterdamse formatie met de ziel onder de arm schoorvoetend en hoofdschuddend naar de kleedkamer. Ook keeperstrainer Erik Reitmaier zag het allemaal niet zo zitten maar wat een paar tactische opmerkingen al niet kunnen doen.
Als herboren en vol vertrouwen met als basis het Luctor et Emergo van niemand minder dan de rasechte Zeeuwse Anouk Wisse die haar feestje van 30 april in Ridderkerk al wilde aanvangen. Dat lukte al direct in de 46e minuut en met een prachtig schot werd het gelijk. De spanning viel te snijden en oei wat had vader Smeets het moeilijk. Natuurlijk had Leonie Smeets het talent van haar moeder maar het ijsberen langs de lijn hoorde erbij. Wartburgia kreeg zowaar mogelijkheden om op voorsprong te komen. Met name Anouk Wisse en Leonoor van Nieuwenhuizen waren er dichtbij.

Het verlossende doelpunt werd in de 66e minuut gescoord. Verdiend wel te verstaan want Wartburgia maakte het spel en creëerde de mogelijkheden. Een hoekschop van Dolly van der Voort en Leonie Smeets trok de aandacht weg voor Leonoor van Nieuwenhuizen die met een schitterende kopbal de winnende treffer in de touwen kopte. Vreugde aan de kant van de Amsterdamse formatie die met deze stand het kampioenschap en promotie naar de Topklasse Vrouwen zou binnenhalen. Kansen om verder de deur in het slot te laten vallen waren er zeker. De ingevallen Shanon Molleman kreeg er twee op aangeven van Dolly van der Voort en Judith Kuipers maar het lukte niet de afstand in doelpunten te vergroten. Eefje Muselaers deed in de laatste fase heel belangrijk werk en de nervositeit in het spel van de Amsterdamse ploeg nam zienderogen toe.

Na het laatste fluitsignaal was het feest bij de Amsterdamse meiden die terug konden zien op een uitstekend seizoen wat werd bekroond met een kampioenschap en rechtstreekse promotie naar de Topklasse Vrouwen. Na twee jaar is de ploeg weer terug op het allerhoogste amateurniveau. Een compliment voor de technische staf en de meiden die dit resultaat bereikte met aanvallend voetbal.  Het feest barstte los en was luid en duidelijk in de omgeving van de Sportlaan te horen.

Conceptuele kunst met agressie als opvallend object

Agressie zien we overal om ons heen. Via de hedendaagse mediavoorzieningen wordt het publiek het liefst nog live op de hoogte gebracht van de meeste verschrikkelijke voorvallen. Maar naast de negatieve aspecten van agressie zijn er ook wel degelijk positieve invloeden. Te vaak onderbelicht maar wel terdege aanwezig. De positieve en negatieve effecten van agressie onderzocht kunstenares Mariëlle de Bruijn die met haar conceptuele vrouwelijke torso de kijker aan het denken zet.

En dat is nu juist de bedoeling van de 21-jarige Nootdorpse kunstenares. Nog studerend maar nu al doende met aansprekende projecten met veel diepgang. Wellicht met een te grote dosis psychologie beladen maar De Bruijn’s bedoeling is wel dat de kijker wordt mee getrokken om de achterliggende gedachte een onuitwisbare plek te geven. Constructief sterk met altijd specifieke invalshoeken die soms chaotisch over lijken te komen. Een drukke, altijd bezige dame die een diversiteit van materialen in haar objecten verwerkt. Werken uitgevoerd in contrasterende of juist harmoniserende kleuren, afhankelijk van de doelstelling van de autonome kunst.
Het project waar nu aan wordt gewerkt heeft de jonge kunstenares de veelzeggende Latijnse titel Aggredior meegegeven.

Terug naar de basis met bodycultuur en uitgevoerd met bijzondere elementen. Agressiviteit, assertiviteit, dominantie en natuurlijke driften die soms aangeboren en genetisch zijn bepaald. Emotie en transparantheid met interactie waarbij lichaam en geest in een betekenisvol spiritueel ritme zowel de positieve als negatieve agressiviteit in zich heeft. Het omzetten van aggredior naar aggredo is de beheersing die veelal tot uitdrukking komt door lichaamstaal.

De vrouwelijke vormen van het torso zijn bewust asymmetrisch weergegeven waarbij de agressiviteit een rol speelt. ’Een vernieuwende status’, zoals de kunstenares dit zelf noemt. De huid is heel bijzonder opgebouwd uit het uiterst kneedbare brooddeeg die laag op laag werd aangebracht om vorm te creëren. Ook treffend de afwerking met als basis een broodzak. Symbolisch uitgewerkt met fleurige pasteltinten, waarbij de positieve elementen een aanknopingspunt zijn naar de jeugdjaren waarin een gezonde dosis agressiviteit nodig is om een bestaansrecht op te bouwen.

Een diepzinnig conceptueel object dat de kijker blijft trekken om telkens weer elementen in te zien die ons doen nadenken over zowel de negatieve als positieve aspecten van agressiviteit. Daarin is De Bruijn met verve geslaagd.

Theo Koomen, ‘Zó was ’r maar ien’

In molen De Hoop in het Noord Hollandse Wervershoof wordt de tentoonstelling over Theo Koomen nu als permanent museum ingericht. Herinneringen aan de legendarische sportverslaggever die ieder voetbalduel tot een feest maakte. Naast voetbal deed Theo Koomen verslag van onder meer wielrennen en schaatsen. Tevens schreef hij columns en boeken en presenteerde hij een spelprogramma op televisie.

Zijn hart lag bij de radio waarbij Koomen zijn luisteraars heel beeldend betrok bij de vele sportspektakels. Het was echter niet altijd de juiste weerspiegeling van de feiten maar de spraakwaterval was juist daardoor bijzonder geliefd. Ook tijdens de Tour de France was Koomen een gewaardeerd verslaggever met name tijdens de hoogtijdagen van Jan Janssen en Joop Zoetemelk.
Het duel FC Twente tegen MVV en aansluitend een interview met Leo Beenhakker waren zijn laatste wapenfeiten. De nachtelijke rit naar huis op de grens van 4 en 5 april 1984 werd hem fataal. Theo Koomen overleed vlak bij zijn woonplaats Wervershoof ten gevolge van een noodlottig ongeval op 54 jarige leeftijd.

Het Theo Koomen Museum met als thema ‘Zó was ’r maar ien’, wordt op 28 april geopend door zijn dochter en is gevestigd in Molen De Hoop aan het Zijdwerk in Wervershoof.

Wervelende voetbalshow bij RCL tegen SteDoCo

Een schitterend kijkspel en hoogwaardig van kwaliteit. Een wedstrijd die even terloops op Sportpark De Bloemerd werd opgevoerd tussen RCL en SteDoCo uit Hoornaar. Het werd 6-1 voor RCL na een 3-0 ruststand. Een open duel met de meiden van coach Jannie Timisela in een aanvallende rol waarbij veel ruimte ontstond voor de Leiderdorpe Racing. Die voorwaartsen maakten van de geboden ruimten dankbaar gebruik. Kansen kreeg SteDoCo voldoende maar op de een of andere manier lukt het maar niet om de mogelijkheden te verzilveren. Een structureel probleem want dit was zeker niet het spel van een degradant. Geplaagd door de vele blessures is dit voor SteDoCo een verloren jaar geworden. Komend seizoen in de Hoofdklasse om met de aanstormende talenten weer zo snel mogelijk op het hoogste niveau te spelen.

De doelpunten voor de thee werden gescoord door Samanta Stojanovic, Drita Celaj en Sandy van de Water. In de tweede helft bracht Lotte Coerts van SteDoCo eerst de stand op 3-1. Het vervolg was weer voor de meiden van Barry Sikking die scoorden via Marcha Duijkers, Stephanie Hartogs en Madieke Zaad. Een verdiende overwinning voor de ploeg van Sikking. Dat zeker maar SteDoCo bleef vechten voor iedere meter en creëerde veel mogelijkheden.

Verrassend pakte SteDoCo vanaf het eerste fluitsignaal van de prima acterende leidsman Frank Groenen uit Krimpen aan de Lek het initiatief. Sanne Brand mocht meters maken en haar schot had doel kunnen treffen. Alleen wilde sluitpost Denise Koorevaar niet capituleren. Ook Lotte Coerts en Inge Buijs had in die beginfase het team van coach Jannie Timisela aan een snelle voorsprong kunnen helpen. De Leiderdorpse Racing wakker geschud en nam het middenveld in handen met een pass van Lesley Landweer op Samanta Stojanovic. Sluitpost Joëlle de Bondt die als speelster vanwege de vele blessures onder de lat plaatsnam keerde deze inzet uitstekend. In de vijfde minuut was het echter wel prijs voor RCL.

Weer zo’n snelle diepe pass op Stojanovic en nu wist de behendige speelster wel De Bondt de gang naar het net te laten maken. 1-0 voor de Leiderdorpse Racing die de druk opvoerde met een pass van Ramona van der Harst op Sandy van de Water die voorlangs schoot. In de negende minuut waren de rollen weer omgekeerd. Sanne Brand met die lange stelten maakte meters om vervolgens Denise Koorevaar met een uiterste krachtinspanning het leer te zien bemachtigen. RCL dirigeerde maar de snelheid en combinaties van SteDoCo mochten gezien worden. Joy van der Elst, Inge Buijs, Kelly Bogaerts en Denise van Gessel lieten wel even wat zien van de degradant van de Topklasse.

Het had zomaar gelijk kunnen zijn maar dat geluk was ook nu de ploeg uit Hoornaar niet gegund. Want ook Rosanna Scheurwater zag een prima ingreep van Koorevaar haar ultieme doel verstoren. Even later weer maar toen zat Linda van der Helm er goed tussen. Diezelfde Van der Helm stuurde in de 22e minuut Sandy van de Water diep maar die schoot hoog over. In de 34e minuut werd het 2-0 voor RCL. Een schitterende omschakeling op snelheid van Madieke Zaad die Drita Celaj aanspeelde. Celaj maakte geen fout en passeerde uiterst effectief Joëlle de Bondt. RCL op een comfortabele voorsprong al vroeg in de wedstrijd terwijl het spel open, snel en attractief was waarbij SteDoCo te weinig kreeg voor het goede spel.

Nadat Samanta Stojanovic nogmaals De Bondt uittestte op haar kwaliteiten was het aan de andere kant Sanne Brand die op aangeven van Esther Lakerveld de aansluitingstreffer had kunnen scoren. In de 35e minuut was het weer Sanne Brand die met een keurig hakje Rosanna Scheurwater in stelling bracht. Uiteraard zat de verdediging van de Racing potdicht. Aanvoerster Marcha Duijkers met Lindsay de Zwart, Lenie Mendes Fernandes en Linda van der Helm deden het prima en waren eensgezind met Koorevaar om de gelederen gesloten te houden tegen de vele aanvalsgolven. Het middenveld met Lesley Landweer, Ramona van der Harst en Madieke Zaad strooide met passes en Goedele Krete, Renate Vos en Esther Lakerveld kwamen steeds vaker in de problemen door de snelle splijtende acties ook van Drita Celaj die er plots tussenuit kroop. In de 37e minuut komt RCL op 3-0 door Sandy van de Water die een pass van Lesley Landweer prima in de touwen schoot. In de laatste fase waren het op nieuw Sanne Brand en Denise van Gessel die andere Denise heel knap redding zag bieden.

Bij RCL was bij de aanvang van het tweede bedrijf Lindsay de Zwart moegestreden in de kleedkamer achtergebleven. Iris Meertens was haar vervangster en bij SteDoCo maakte Goedele Krete plaats voor het jeugdige aanstormende talent Merel Duijzer die een beetje onwennig haar debuut in de hoofdmacht mocht maken. Het duel was nog maar net twee minuten aan de gang en die dekselse Lotte Coerts maakte gebruik van de ruimte in het centrum van de RCL verdediging en passeerde zomaar Denise Koorevaar. 3-1 op het scorebord in een wedstrijd waarin het voetbal zondermeer al de winnaar zou worden in een uiterst sportief en technisch goed duel. De Racing zag opnieuw Lotte Coerts in de 55e minuut een actie ondernemen gevolgd door een vrije trap van Esther Lakerveld maar vond toen wel dat het initiatief weer genomen moest worden. Met prachtige wervelende acties werd de aanval gezocht met de snelle Sandy van de Water die een paar prachtige mogelijkheden kreeg maar die onbenut liet.

Wissels werden ingebracht bij de beide teams. Stephanie Hartogs, het boegbeeld van het tweede team van RCL, maakte haar rentree in de hoofdmacht. Bij SteDoCo kwamen de jeugdige Romy Steegwijk en Elise Eskes in het veld.  Die konden niet voorkomen dat uit een hoekschop aanvoerster Marcha Duijkers het leer onhoudbaar achter Joëlle de Bondt via het kruis in de touwen kopte. Het werd 4-1 maar de Racing wilde meer en kreeg dit ook alhoewel niet alle mogelijkheden werden benut. Pressie met Lesley Landweer en Madieke Zaad maar het was niemand minder dan Stephanie Hartogs die heel verbazend toekeek hoe haar inzet doel zou gaan treffen.

In de 77e minuut een hoekschop van Lesley Landweer waarbij de afvallend bal zomaar voor de voeten van Hartogs viel die venijnig, na tien jaar geen doelpunt gescoord te hebben, wel even het zoet wilde proeven. Met goed werk trouwens van Ramona van der Harst die als bliksemafleider diende van het schot van ruim 16 meter. 5-1 op de teller en Madieke Zaad zou in de 80e minuut haar goede spel van de wedstrijd bekroond zien worden met een prachtig uitgespeelde wervelende actie om de 6-1 eindstand vast te leggen.

Een uitstekend duel tussen RCL en SteDoco waarbij het Leiderdorpse RCL niet voor niets liet zien aanspraak te willen maken op de fel begeerde tweede plek op de ranglijst in de Topklasse. Coach Barry Sikking glimlachte van oor tot oor en was bijzonder tevreden over het vertoonde spel en dankte na afloop zijn meiden voor deze prima prestatie. SteDoCo zit duidelijk in de hoek waar het niet thuishoort. Coach Jannie Timisela kwam tot de slotsom dat het scorend vermogen is wegvallen door vervelende blessures van de diverse spitsen. Het team uit Hoornaar wordt achtervolgd door teveel blessures om echt een vuist te maken. Positief is Timisela over de jonge speelsters die staan te popelen, maar al met al gaat dat komend seizoen op een lager niveau starten.

RCL tegen Rhoon eindigde zoals het begon

Een hele matige wedstrijd kreeg het publiek in Leiderdorp te zien. De teams van RCL en Rhoon speelden Eerste Klasse voetbal van een bedenkelijk niveau. Natuurlijk waren de belangen groot voor thuisploeg RCL. Winst zou ruimte betekenen in de strijd tegen directe degradatie naar de Tweede Klasse. Rhoon daarentegen had niets meer te verliezen en doet al mee in de nacompetitie voor een plek in de Hoofdklasse. Rhoon kwam om te winnen maar werd meegezogen met het spel van thuisploeg RCL. In de eerste helft was Rhoon de bovenliggende partij en in deel twee was het RCL die absoluut orde op zaken had kunnen stellen. Een juiste uitslag in een duel tussen RCL en Rhoon die maar gauw vergeten moet worden.

Moeilijke tijden breken aan voor de Leiderdorpse Racing die niet verder kwam dan een puntendeling. Terwijl Jodan Boys wel de volle drie punten binnen sprokkelde bleef RCL in de hoek zitten waar de klappen vallen. De wedstrijd op Sportpark de Bloemerd onder de bezielende leiding van Leen van Kreuningen uit Alphen aan den Rijn startte goed. Geke Maat en Marcela Cabrera met een prima aanval en Tamara Colle die aan de andere kant veel ruimte kreeg. Met de zieke Sandra van Tol in de ploeg wilde Rhoon zo snel mogelijk korte metten maken en dat lukte zowaar. Een snelle aanval met aan de basis Tamara Colle die het leer in de voeten schoof van Petra Dugardein die Carlinn de Bruijne in stelling bracht maar net over schoot. In de 12e minuut kreeg RCL de eerste mogelijkheid met Samanta Stojanovic die Malu Postel wegstuurde maar geen doel trof. Ook Stojanovic alleen op doelvrouwe Bianca Brouwer af maar die greep perfect in.

In de 21e minuut een hoekschop van Carlinn de Bruijne die bijna werd afgerond door Patty Damsma. Doelvrouwe Susan Hogenboom redde een aantal keren opvallend goed op een aanvallend Rhoon wat zich echter vastliep op een strakke verdediging met Nikki van Luxemburg, Stephanie Hartogs, Romana Bernardon, Geke Maat en de blonde Lindsay de Zwart die met haar lange benen menig gat dichtliep.
Rhoon eiste de regie op en kreeg het spel in handen maar wist de verdediging niet uit elkaar te spelen. Ook een vrije trap van Sandra van Tol leverde niets op. Tamara Colle en Avery James goed op dreef en snel er langs maar de creativiteit ontbrak in het spel van de meiden van Stef Huszarik. Tot aan de zestien ging het allemaal prima maar dan. Voor RCL was het bijna Samanta Stojanovic die uit een onmogelijke hoek het wilde proberen maar voorlangs schoot. Ook Malou Postel kreeg een kansje maar daarna was het toch weer Rhoon die het spelbeeld bepaalde maar geen vuist kon maken. Carlinn de Bruijne kreeg een mogelijkheid en ook Petra Dugardein kopte het leer nog tegen de paal. Drita Celaj kwam vlak voor de pauze in het veld voor de geblesseerd geraakte Romana Bernardon.

In de tweede helft was ook Lindsay de Zwart in de kleedkamer achtergebleven bij de thuisploeg en Judith Hogenboom haar vervangster. Bij de meiden uit Rhoon kwam Sylke Koumans voor Sandra van Tol die direct haar visitekaartje afgaf met een goed schot. Ook Avery James kopte een voorzet van De Bruijne net naast. Na deze wapenfeiten kregen de Leiderdorpsen van coach Haroon Ahmad de wind in de zeilen. Het team creëerde een aantal niet te missen mogelijkheden met Samanta Stojanovic, Marcela Cabrera en Malu Postel maar die kregen het leer niet in de touwen. Het spel zakte weg en de verdedigende linie met Suzanne van der Stigchel, Nathalie Reppel en Maxime van Delft hield stand. De pressie van de Racing werd opgevoerd en de ploeg kreeg kleine kansjes maar een doelpunt zou ook tegen de verhouding in zijn geweest alhoewel Rhoon daar toch weinig tegenover stelde. Een gele kaart voor Maaike Toonen van RCL en aan de kant bij Rhoon liep Patty Damsma tegen geel op. De wedstrijd was verder sportief alleen de irritatie van het net niet lukken was bij de beide kemphanen troef. Zo bleef deze wedstrijd tussen RCL en Rhoon gewoon zoals die begon.

De ploegen presteerden ondermaats en zeker RCL had voor de volle winst moeten strijden. Dan was het wellicht een echte wedstrijd geworden. Nu slechts een punt terwijl Jodan Boys drie punten pakte. Een moeilijke periode breek aan en voor de Racing houdt dit in zo mogelijk rechtstreekse degradatie.
Rhoon liet zich meetrekken in het spel van de Leiderdorpse Racing maar bij de promotiewedstrijden dient wel uit een ander vaatje te worden getapt om succesvol te zijn. Voor nu mocht het van coach Stef Huszarik. Natuurlijk zat de winst tegen Hoofdklasser Stedoco om de Rotterdam Cup de meiden nog in de benen. Maar toch wel degelijk een punt van aandacht.