Decal Digitale Communicatie

ARC tegen Oranje

We schrijven maandag 21 mei 1990. Nu 34 jaar geleden en een memorabele dag in het bestaan van de rood-zwarte club uit Alphen aan den Rijn. De regerend Europees kampioen kwam naar Zegersloot om het op te nemen tegen ARC in het kader van de voorbereiding van het WK 90 in Italië. In 1988 won Oranje in de finale met 2-0 van Rusland en werd Europees kampioen. Mede dankzij ons lid Piet Philippa werd het Nederlands elftal gestrikt.

Eerste klasser ARC speelde voor ruim 9000 toeschouwers een puike partij voetbal maar was niet opgewassen tegen de spelers van bondscoach Leo Beenhakker. ARC-sluitpost René de Graaf hield de Racing lange tijd in de wedstrijd. Na een 0-2 stand bij rust werd het 0-3 in het voordeel van Oranje. De doelpunten voor de pauze werden beiden gescoord door Hans Gillhaus en in het tweede deel was het balvirtuoos Richard Witschge die doel trof. De stand had een ander aanzien kunnen krijgen als Jacques Key een terecht toegekende strafschop had benut. Het leer verdween aan de verkeerde kant van de paal over de achterlijn. Voor het duel werd ARC-aanvoerder Ruud van Es volop in de bloemen gezet. Hij speelde vanwege knieproblemen zijn laatste wedstrijd voor ARC. De wedstrijd stond onder leiding van scheidsrechter John Blankenstein.

De Alphense Eerste klasser ARC maakte onder de nieuwe coach Bert Jansen een prima seizoen door. Hij volgde interim-trainer Aad Koren op nadat eerder Jan Kroese was weggestuurd. De ploeg werd vijfde in de competitie achter Rijnsburgse Boys, Quick Boys, Noordwijk en Vitesse Delft. Jacques Key de topscoorder met maar liefst 18 doelpunten gevolgd door Wilco van Leeuwen met 7 goals.

Bij de tegenstander een geheel andere situatie. Want de perikelen bij het Nederlands elftal hielden de gemoederen behoorlijk bezig. Thijs Libregts werd de opvolger van Rinus Michels en loodste Oranje in de kwalificatie ongeslagen naar plaatsing voor het WK. Een aantal coryfeeën zagen het niet zitten om met Libregts naar Italië af te reizen en er werd gestemd. Het werd niet de keus van de spelers (Cruijff) maar Rinus Michels adviseerde de voetbalbond om Ajax coach Leo Beenhakker te benoemen als bondscoach.
Die aanstelling vond plaats op 14 mei en vijf dagen later speelde Oranje op Sportpark de Middelmors tegen Rijnsburgse Boys een hele matige partij. Het werd 1-1 en er moest anders worden gespeeld.

Twee dagen later op Sportpark Zegersloot een Nederlands elftal dat duidelijk meer energie uitstraalde. Verdediging en middenveld moesten zich gaan bewijzen vertelde Leo Beenhakker vooraf. Dat gebeurde onder leiding van aanvoerder Ronald Koeman. Aanvallend kwam het gevaar van Aberdeen speler Hans Gillhaus. Die scoorde in de 15e en 22e minuut twee fraaie doelpunten. De snelle omschakeling met Berry van Aerle, Erwin Koeman, Jan Wouters en Gerald Vanenburg werkte alhoewel doelman René de Graaf zich flink in de kijker speelde met zijn vele reddingen.

ARC deed het achterin toch opvallend goed met Ruud van Es, Frank Bloemheuvel en René Lammers maar moesten in de 58e minuut toch toezien dat de uiterst balvaardige Richard Witschge de 0-3 scoorde. In de laatste fase van het duel kreeg ARC een elfmeter trap. Henk Fraser trok aan het shirt van de doorgebroken Jacques Key die alleen op weg was naar Hans van Breukelen. Hij nam zelf de strafschop en het leer ketste via de verkeerde kant van de staander over de achterlijn.  Het bleef bij 0-3 maar echt sprankelend was Oranje niet terwijl ARC veel lof oogstte.

Winst voor Oranje maar toch problemen voor Don Leo die maar liep te ijsberen langs de zijlijn. Had het niet helemaal naar zijn zin maar de druk extreem om aan de verwachtingen te voldoen.
Het vervolg in Italië is wellicht bekend. In de groepsfase werd gelijkgespeeld tegen Egypte (1-1), Engeland (0-0) en Ierland (1-1). Door buurland Duitsland werd Oranje in de achtste finale met 2-1 terecht gewezen. Het ging echt helemaal mis en Leo Beenhakker vertelde later dat hij deze klus niet had moeten aanvaarden. Don Leo Beenhakker was van 14 mei tot 24 juni 1990 de bondscoach van Oranje na een eerdere periode in de jaren 1985 en 1986.

En bij ARC alleen maar tevreden gezichten. Een unicum om dit mee te maken en dat voor zo’n slordige 9000 fans van de voetbalsport. Dat in een sfeervolle ambiance met een perfecte organisatie. Trouwens als er hogere tribunes waren neergezet was de 10000 wel ruim gepasseerd. Voor aanvang kreeg aanvoerder Ruud van Es niet alleen van Ronald Koeman bloemen. Ook spelers en het bestuur kwamen met de fleurige ruikers aanzetten. Een chronische knieblessure van Ruud van Es maakt het spelen vrijwel onmogelijk. Een afscheid tegen Oranje was dan toch, hoe wrang dan ook, een hoogtepunt.

Meer beelden uit 1990 ziet u hier

Berkel verslaat ACV met 2-1

De laatste thuiswedstrijd van Berkel van dit seizoen in de Topklasse werd in winst omgezet. Na een 0-0 stand bij rust werd het tegen het sterke ACV uit Assen 2-1. Het was de tweede winstpartij van de thuisploeg dit seizoen en een dik verdiende die hoger had kunnen uitvallen. De meiden van Ricardo Rens wilde het trouwe thuis publiek toch wat laten zien en dat gebeurde. De basis was inzet en karakter waarbij alle neuzen dezelfde kant op stonden.

ACV speelde het spelletje technisch wel op een hoger niveau maar had de pech dat Berkel sluitpost Bianca Troost een aantal keren uitstekend ingreep. En de ploeg van coach Hans Kamphuis vocht soms meer tegen zichzelf. Uiteraard was deze wedstrijd voor de ploeg uit Assen niet meer van belang maar het kwam wel voor de buit. De doelpunten werden gescoord door Jennifer Beharie voor Berkel en de gelijkmaker vanaf elf meter werd door Gabriella Hut ingeschoten. De winnende treffer kwam van het hoofd van Jonna Hulshof.

De wedstrijd stond onder leiding van scheidsrechter Patrick de Geus uit Nieuwerkerk aan den IJssel die een perfecte wedstrijd floot. Hij werd geassisteerd door Martijn Staal en Ronald Lamens.

Voor de aanvang van het duel op sportpark Het Hoge Land in Lansingerland werd een minuut stilte in acht gehouden vanwege het overlijden op zaterdag 4 mei van de in 1945 geboren mevrouw Rens Groenendijk. De clubvlag halfstok ter nagedachtenis van het Lid van Verdienste van Berkel die in het verleden de voetballertjes naar de omringende verenigingen reed en actief was in de kantine.

Na deze indrukwekkende ijzige stilte was het de beurt aan Eleanor die als Pupil van de Week liet zien op welke wijze je moet scoren. Prachtig voor de kleine meid en dat was direct al een inspiratiebron voor Jonna Hulshof die de aanval zocht. Aan de andere kant was het Marith Jaeger met een kans maar sluitpost Bianca Troost greep in.

In de eerste tien minuten een gelijkwaardig duel met een technisch vaardiger ACV. In de 14e minuut kreeg Faith Parto een tweetal mogelijkheden. Slim en snel maakte ze op links meters maar had geen geluk met de inzetten. Denise Boes en Gabriella Hut waren de sta in de weg voor Parto. Bij ACV waren het Marith Jaeger, Dionne Keizer en Marleen Beenker die voor gevaar zorgden.

Na de drinkpauze nam Berkel het initiatief over van ACV. Jonna Hulshof kreeg een prima kans gevolgd door inzetten van Faith Parto en Celia Chee welke door doelvrouw Isabella Slump werden onderschept. Aan de andere kant schoot Lisa Velthuis loeihard voorlangs en ook Marith Jaeger en Chantal Nijboer kregen mogelijkheden die door Bianca Troost vakkundig werd gepareerd.

Berkel kreeg meer kansen met Jennifer Beharie en Nadia Kain die wel degelijk had moeten afdrukken. ACV kwam in de laatste fase van de eerste helft weer terug in het spel maar de counters van Berkel waren veel gevaarlijker. Jonna Hulshof kreeg een prima mogelijkheid maar het leer wilde er niet in net als trouwens een inzet van Lisa Velthuis aan de andere kant.

In de tweede helft werd het duidelijk dat Berkel uit was op een positief resultaat. Brutaal werd de aanval gezocht en op links een doorbraak van Faith Parto gevolgd door een hele keurige pass op de inkomende Jennifer Beharie. Die schoot het leer in de 47e minuut onhoudbaar van randje zestien hoog in de touwen.

Berkel op een verdienstelijke 1-0 voorsprong en de ploeg kreeg direct daarop nog twee niet te missen mogelijkheden. Faith Parto en Celia Chee hadden zomaar de kans om de stand te verdubbelen.

De bal rond en als jezelf niet scoort valt het doelpunt aan de andere kant. Dat geschiedde want Marleen Beenker werd in de zestien onderuit gelopen. Het leer op de stip en wie anders dan Gabriella Hut schoot in de 50e minuut onberispelijk de gelijkmaker in het net. De stand weer in balans maar de druk van Berkel op de vesting van het team uit Assen bleef.

In de 59e minuut een vrije trap genomen door Anouk Angkotta die de bal in het hart van de doelmond bracht. De hoog opspringende Jonna Hulshof kopte het leer feilloos in de touwen en bracht daarmee de stand op 2-1.
Een terechte voorsprong maar de verdediging van de thuisploeg kwam gaandeweg meer onder druk te staan. Peta Houting, Demi Verlangen, Femke van der Burg, Reneé Rens en Donna de Vos moesten alle zeilen bijzetten op de aanvalsgolven te pareren.

Maar de counters van Berkel waren scherp. Femke van der Burg kreeg zelfs een hele goede mogelijkheid en aan de andere kant speelde sluitpost Bianca Troost zich aardig in de kijker met wonderbaarlijke reddingen. We schrijven de 65e minuut met een bal van Marleen Beenker die iedereen al telde behalve de sluitpost zelf. Op de vraag na afloop aan Bianca Troost hoe ze dat flikte vertelde ze heel nuchter dat het ‘gewoon veel oefenen is’.

ACV veroverde terrein en had nog een kwartier om orde op zaken te stellen. Berkel gaf echter niets weg en de speelsters uit de Drentse hoofdstad speelden meer tegen zichzelf. Niets lukte meer en dat was wel de verdienste van de blauw gele ploeg die het spel vroegtijdig ontregelde en bovendien ook nog kansen creëerde via de enthousiaste Anouk Angkotta en aanvoerster Demi Verlangen. Maar de stand wijzigde niet meer.

Een verdiende winst van Berkel dat een moeizaam seizoen meemaakt. Precies een jaar geleden werd de ploeg kampioen van de Hoofdklasse maar dit seizoen zit het vooral met de langdurige blessures niet mee en staat het laatste. Er is nog een ontsnapping om niet te degraderen mogelijk via de nacompetitie.
Voor ACV was het de afsluiting van een goed seizoen in de Topklasse. De ploeg eindigt keurig op een 7e plek met 25 punten met als landskampioen bij de amateurs Saestum uit Zeist. Zaterdag vertrekt Berkel naar Amsterdam om het op te nemen tegen Wartburgia. Aanvang van het duel op Sportpark Drieburg is om 12.00 uur.

Daarnaast was er zaterdagavond nog een feestje in ’t Manneke. Twee kanjers die tezamen 140 jaar aftikten stonden centraal. Kees Learbuch ofwel de grote regelateur van de Berkel mannen en Ronald Lamens, de voormalige technische en tactische strateeg van de vrouwen, hielden een afterparty. Het bleef nog lang onrustig daar in Berkel maar de douze points waren voor het koppel!

Meer beelden van Berkel tegen ACV ziet u hier
Lees meer over Eleanor. De Pupil van de Week bij Berkel

ARC II verslaat LSVV in doelpuntrijk duel

In een uiterst attractieve wedstrijd trokken de vrouwen van ARC aan het langste eind. Het leverde drie belangrijke punten op in een wedstrijd die na een 3-3 stand bij rust eindigde in een 5-4 overwinning voor de thuisploeg tegen het Leidse LSVV’70. Het was wel een verdiende overwinning. Vooral in de tweede helft had de thuisploeg met de vele mogelijkheden verder afstand moeten nemen.

Prachtig mooi weer in Alphen aan den Rijn op Sportpark Zegersloot. Specifiek voor de wedstrijd in de Derde klasse E tussen het tweede vrouwenteam van ARC en LSVV’70 uit Leiden. De beide coaches, Nathalie Vosse van LSVV en Ton Griffioen van ARC, vertelden vooraf dat winst het doel was van de onderlinge tweestrijd. Dat was te zien want er werd flink aanvallend voetbal gespeeld. Het publiek kreeg dan ook bij vlagen goed voetbal opgediend. Bovendien was de strijd was vanaf het eerste tot het laatste fluitsignaal spannend en vloog de 80-jarige DC-3 Dakota Prinses Amalia over de velden.

LSVV opende sterk met een paar goede mogelijkheden. De meiden van coach Nathalie Vosse kwam via Merel Roos in de zevende minuut op voorsprong. Een misverstand achterin bij ARC ging daar wel aan vooraf maar dat neemt niet weg dat Roos keurig afrondde. De Leidse ploeg maakte het spel, echter na een kwartier spel kwam de rood zwarte thuisploeg weer in beeld.

ARC probeerde een doorbraak te forceren maar de Leidse vesting was nog niet te nemen. Julia Samsom en Kirsten Nijhof waren er dichtbij maar pas in de 27e minuut kwam de Racing via Julia Samsom op gelijke hoogte.

Drie minuten later was het Annemarijn van de Hoorn die uit een scrimmage in de doelmond voor sluitpost Ruth Rietveld het net deed bollen. ARC dan wel op een voorsprong maar daar hadden de Leidse vrouwen geen boodschap aan. Het spel golfde op en neer in een vrij hoog tempo. Fraaie passes en soms technische hoogstandjes.

In de 33e minuut was het Lieske de Kleer die op aangeven van Merel Roos beide aan elkaar gewaagde kemphanen op gelijke hoogte bracht.
Na een mogelijkheid van Meike van Daalen de Jel voor ARC was het weer LSVV dat scoorde. De pass van Lieske de Kleer op Merel Roos die in de 36e minuut de Leidse meiden op een 3-2 voorsprong zette.

Dat zat bij de thuisploeg helemaal niet lekker. Druk werd gezet en kansen gecreëerd maar over de grond lukte het niet. Wel in de 42e minuut met een perfect en scherp genomen hoekschop van Julia Samsom die door Kirsten Nijhof hoog in de lucht vol op het voorhoofd werd genomen. Het leer suisde fluitend de touwen in en wat een prachtige actie.

Na de pauze met de 3-3 gelijke stand kon het nog alle kanten op, echter ARC trok wel het initiatief naar zich toe. De meiden van Ton Griffioen hadden ook vette pech dat de dwarsligger een aantal keren werd geraakt in plaats van het net. Verder afstand nemen was er ondanks de mogelijkheden nog niet bij.

Pas in de 66e minuut was het wervelwind Sheraya Mangal die na een fraaie actie vernietigend uithaalde en ARC op een verdienstelijke 4-3 voorsprong zette.
Goed voetbal van de beide ploegen en opnieuw kwamen de Leidse meiden in de 83e minuut op gelijke hoogte. Het was Bibi Bus die knap profiteerde en scoorde.

De Alphense Racing maakte het zichzelf moeilijk door de vele mogelijkheden niet te verzilveren. Pech weer voor Kirsten Nijhof die vol het aluminium raakte maar vijf minuten voor het laatste fluitsignaal was het de listige Eveline Wels die doelvrouw Ruth Rietveld de gang naar het net liet maken. Wels schoot in de kortte hoek het leer loeihard en onhoudbaar in de touwen en werd daardoor de matchwinner.

In de laatste fase kwam LSVV nog wel op gelijke hoogte maar vanwege het onreglementair aanvallen van de doelvrouw vond dat geen doorgang. Die beslissing viel niet in goede aarde bij de Leidse staf maar de eindstand bleef staan op 5-4 en ARC drie punten rijker. Wel een verdiende winst tegen een goed spelend LSVV. Maar het verschil met slechts een doelpunt verschil was te mager.

Komende zaterdag weer nieuwe kansen. LSVV ontvangt EMM uit Roelofarendsveen. De aanvang op Sportpark Kikkerpolder is om 12.15 uur.
ARC reist af naar Voorhout om het op te nemen tegen Foreholte. De aftrap op Sportpark Elsgeest is om 13.00 uur.

Meer beelden van ARC tegen LSVV’70 ziet u hier

Zoeterwoude omarmt Katwijk

Galerie Kolf in Zoeterwoude haalt met de voorjaarstentoonstelling Katwijk naar het Groene Hart. De nieuwe verbinding van wegen maakt het in de toekomst al een stuk eenvoudiger en de Vuurbaak wijst ons altijd de juiste weg. Maar de eerste expositie van dit jaar brengt in bijzonder de authentieke Katwijkse muts tot leven. Initiatiefnemer is conservator van het Katwijks Museum André Groeneveld die de expositie opent op zondag 21 april om 16.00 uur met een aantal Katwijkse vrouwen in hun typerende klederdracht.

Maar niet alleen de specifieke zondagse knipmutsen met oorijzers en streekdrachten van Aaltje Knoop die Katwijk zo uniek maakt maar ook de beelden, portretten en ontwerpen van haar man Dik Kompier worden tentoongesteld.

Dit uiterst sfeervol en pakkend met een grote dosis creativiteit. Dat alles in de ongedwongen landelijke omgeving van het Groene Hart bij Galerie Kolff in Zoeterwoude Dorp. Opvallend de frisse weidse ruimte dat staat voor de bron van inspiratie om kunst en cultuur tastbaar te maken.

De tentoonstelling Kunst in de Polder met de werken van Aaltje Knoop en Dik Kompier onder het motto ‘Katwijk komt naar Zoeterwoude’ is bij Galerie Kolff te zien van 21 april tot en met 12 mei 2024. De openingstijden zijn op zaterdag en zondag van 14.00 – 17.00 uur of na telefonische afspraak. Het adres van Galerie Kolff is Noordbuurtseweg 2, Zoeterwoude Dorp. Het telefoonnummer is 071 – 5801458.

Hier woonde

Nijmeegse wijk Bottendaal herdenkt.

Op zondag 14 april werden op tien plaatsen in de Nijmeegse wijk Bottendaal 26 Stolpersteine geplaatst. Deze blijvende herinneringen werden op initiatief van de Stichting Stolpersteine Nijmegen tijdens een korte ceremonie vakkundig gelegd voor het laatst bewoonde onderkomen van de slachtoffers.

Toespraken werden gehouden door burgemeester Hubert Bruls, nabestaanden en bewoners. Tevens sprak Rabbijn Mendel Levine gebeden uit. Klarinettist Johan Gudden met violist Thomas Ruffmann zorgden voor passende muziek tijdens de ceremonie.

Namen

Eerder werden er al in andere wijken van Nijmegen Stolpersteine neergelegd. Nu in Bottendaal met op de Oude Groenewoudseweg 262 de familie Pels-Levie met Simon Pels zijn vrouw Jetje Levie en dochter Evaline Pels.

Vervolgens de Evertsenstraat 4 met Abraham Wolff en zijn vrouw Celine Kaas en de kinderen Everdina en Marcus Louis. Verder naar de Schoolstraat 123 met de familie Bos-Krause. Liebman Bos, zijn vrouw Irene Krause en de kinderen Hertha en Jacob.

Dan de St. Stephanusstraat. Is vernoemd naar de eerste martelaar van het Christelijke geloof Stefanus die werd gestenigd in het jaar 34. Het is tevens de patroonheilige van de stad Nijmegen. Het gezin Monnikendam bestaande uit Jonas Monnikendam, zijn vrouw Johanna Frankenhuis en zoon Philip Jacob (Flip) woonde op nummer 62. Op nummer 151 de familie Pels-Koperenberg met Nefthalie Pels, Eva Koperenberg, Betje Blok en Nathan Pels.

In de Jan van Galenstraat op nummer 44 Recha Friendländer en haar zoon Salo Kwiat. Vervolgens de Van Dulckenstraat 38 met Geertruida Roos – Serphos en haar zoon Machiel Roos en op 45 Hans Menkel.
In de Jan de Wittstraat twee adressen. Eerst nummer 51 met Rosette Kool en Mordechai Sons en op nummer 79 Meijer Mug.

Vermoord

Voor de Tweede Wereldoorlog waren er in Nijmegen rond de 500 inwoners met een Joodse afkomst woonachtig. Na de deportatie van deze mensen naar kampen en gaskamers, met voorafgaand de diverse razzia’s in de stad, zijn er 450 Nijmeegse Joden vermoord.

De intentie van de Stichting Stolpersteine Nijmegen is dat ieder slachtoffer van het naziregime een gedenksteen voor de laatst bekende woning krijgt. Na de legging in de wijk Bottendaal zijn er 97 kleine gedenkstenen geplaatst.

Bottendaal

Bottendaal, een bruisende wijk vol geschiedenis met de in het oog springende Titus Brands Gedachteniskerk en de voormalige papierloods van drukkerij Thieme.

In het verleden de bedrijvende activiteiten met de paraplufabrieken van Dickmann’s, Dobbelmann’s met de waspoeders en de fraaie verpakkingen van cartonnagefabriek Kilsdonk.


Bij de Kapokfabriek, met een souterrain als schuilkelder, kwamen op 2 oktober 1944 tijdens een Duits bombardement 99 mensen om het leven. Nijmegen lag op dat moment in de frontlinie en werd hevig bestookt met brandbommen. Het gebouw stortte volledig in. Een veelal emotionele historie welke niet vergeten mag worden.

Stolpersteine

Stolpersteine of struikelstenen zijn kleine monumenten of gedenkstenen voor de slachtoffers van het nationaalsocialisme.

Zijn van beton met aan de bovenzijde een messing plaatje waarop informatie met onder andere naam, geboorte- en deportatiedatum alsmede de plaats en datum van overlijden. Geestelijk vader van de Stolpersteine is de Duitse beeldend kunstenaar Gunter Demnig die ook in Nijmegen eigenhandig een aantal gedenksteentjes plaatste.

Meer beelden van de Stolpersteine legging van 14 april 2024 ziet u hier

https://www.oorloginnijmegen.nl/
https://gertjanvanheyningen.blogspot.com/2017/03/anne-en-zef_12.html
https://www.flickr.com/photos/95028150@N06/albums/72157634586496760/

https://www.stolpersteine-nijmegen.nl/